-Seneka

     Her arabanın belirli bir limitinin olduğu ve sizin de başka insanlar için birer araba olduğunuz yolculuğa benzetirim hayatı. Her arabanın belli bir yakıtı olduğu ve sizi yalnızca yakıtı uyarınca ileriye götürebildiğine inanırım. Ve bu yakıt o arkadaşa bağlıdır.

     Sınırsız bir yakıt sunan arkadaş artık dosta dönüşür , sizin bir parçanız olur. Onunla paylaşmaktan keyif alır , onu dinleyerek rahatlarsınız.

     Bence en kadim bağ dostluktur.  En zor kurulabilen ve aynı zorlukla kopabilen bir bağ olmasından gelir bu kadim hissiyat.

     Tutku , bu bağın en derinlerinden yükselir ve karşılıklı bir dans eşliğinde, dostunla beraber yolculuğunuza devam etmenize sebep olur. Yolculuk birden daha keyifli bir hal alır…

     Ben, her insanın içine bakmaya çalışırım. İtiraf etmeliyim ki, bazen çok yorucu olabiliyor, özellikle de büyük hayaller ve planlar kurarak bindiğiniz araba yanlış yöne ilerlemeye başlar ya da yakıtı yarı yolda biterse.

     Arkadaşlık çaba gerektirir, dostluk bundan çok daha fazlasını… Ama bu çaba harcanırsa, zor olan denenirse ve en büyük yetenek ‘sabır ‘ başarılırsa, kendinizi bir arabada değil, açık bir denizin ortasında harika bir gemide bulursunuz.

     En başta da alıntı yaptığım Seneka’ya tekrardan başvurarak ifade ederim ki, dünyanın en büyük erdeminin başkaları için yaşamak olduğuna inanırım.

     Benim tavsiyem, hayatınız boyunca yüzlerce defa aldatılmış olsanız da, bugüne kadar aradığınız o dostları bulamamış olsanız da, insanların içine bakmak için elinizden gelen her şeyi yapın ve her yeni karşılaştığınız ruha, o rahatlatıcı gemi olabileceği ihtimaline inanarak yaklaşın.

     Zira gemiye bindiğinizde , o andan öncesini düşünmek için pek sebebiniz olmayacak…