Ortalama Türkiyede günde 20 dernek kuruluyor. 2016 Mart ayı itibariyle 109 bin 150 faal derneğin Bin 465 adeti Aydın’da örgütlü.
Sivil toplum dünyada olduğu gibi Türkiye’de de gelişmekte ve toplumsal hareketlilikle birlikte yeniden şekillenmekte olan dinamik bir alan.
Bugün Türkiye’de yasal olarak yalnızca dernek ve vakıflar STK olarak tanımlanıyor. Girişim, platform, inisiyatif ve sosyal girişim gibi farklı örgütlenmeler de sivil alanda yer almalarına rağmen, bu tanıma dahil edilmiyorlar.
Türkiye’de önceki yıllara kıyasla sivil toplum üyeliğine olan ilgide bir artış olduğunu gözlemliyoruz. 109 bin 150 derneğe ulaştık ve Veriler, çeşitli derneklere üye olan kişi sayısının 9 yılda 5,3 milyondan 10 milyona çıktığını yani neredeyse yüzde 100 arttığını gösteriyor. Ancak bu rakam, hâlâ nüfusun sadece yüzde 13’ünü oluşturuyor. Ayrıca sivil topluma katılım açısından düşünüldüğünde bu oran AB ülkeleri ortalamasının oldukça gerisinde kalıyor. Dolayısıyla sivil topluma katılımın çok da yüksek olmadığını görüyoruz.
Bu durum, bir yanıyla Türkiye’de vatandaş katılımı konusundaki taleplerin her geçen gün arttığı bir ortamda, dernek ve vakıf gibi mevcut yapıların başta gençler olmak üzere toplumun ihtiyaçlarına yeteri kadar cevap veremediğini düşündürüyor. Son yıllarda toplumsal hareketliliğin ivme kazanmasıyla ortaya çıkan farklı örgütlenme modelleri önem kazanıyor.
Katılımın düşük olmasının bir diğer nedeni de Türkiye’de örgütlenmenin hâlâ olumsuz olarak algılanması hatta belirli dönemlerde artan baskıların da bir sonucu olarak örgütlenmekten korkulması. Örgütlenme özgürlüğünün en doğal uygulama biçimi olan “örgüt” kelimesi yerine kuruluş denmesi bile ülkedeki bu tedirginliğin bir sonucu!
Teknolojinin sağladığı araçlarla, internet üzerinden örgütlenme ve protesto kültürü de giderek yaygınlaşıyor. Sosyal Medyada saniyeler içerisinde örgütlenen yüz binler gezi olaylarında olduğu sokaklara dökülebiliyor. Son yıllarda sosyal paylaşım platformlarının STK’lar ve farklı sivil oluşumlar açısından önemli bir iletişim aracı haline geldiğini görüyoruz. Artık birçok STK hiçbir aracı olmadan sosyal platformlar aracılığı ile hedef kitlesine seslenerek daha çok kişiye ulaşabiliyor. Platformlarda açılan imza kampanyaları ile kamu oyu yönlendirilebilir hale geldi. Ancak sosyal platformlar üzerinden artan iletişimin ya da imza kampanyalarının gerçek anlamda bir örgütlülük yaratıp yaratmadığı ya da değişime ne düzeyde katkı sağladığını açıkça ortaya koymak henüz mümkün değil. Bugün internet üzerinden örgütlenmenin sivil topluma katılıma etkisi birçok kuruluş ve uzman tarafından daha sık tartışılan bir konu haline geldi.
Türkiye’de sivil toplumun son 10 yılına baktığımızda, 2004-2008 yılları arasında Avrupa Birliği üyelik süreci ile birlikte temel hak ve özgürlüklerin çerçevesini genişletecek düzeyde iyileştirmeler yapıldığını görüyoruz. Ancak 2008’den sonra, yasal reformlar yönünde tatmin edici bir adım atılmadığı gibi, özellikle örgütlenme, toplanma ve ifade özgürlüklerinin kullanımı yönünde baskıların arttığı, uluslararası standartlarla uyumlu olmayan sorun alanlarının belirdiği ortaya çıkıyor. Küresel sivil toplum ittifakı CIVICUS’un Sivil Toplumun Durumu 2015 raporunda da bahsedildiği üzere benzer baskılara Türkiye’nin de aralarında yer aldığı 96 ülkede rastlanıyor ve sivil alanın daraldığı tespit ediliyor.
Sivil toplum alanında yaşanan daralmaya rağmen, STK’lar bundan 10 sene önceye göre daha fazla konuşuluyor.
Sivil toplum bütün olumsuzluklara baskılara zorluklara rağmen her geçen gün gelişen, büyüyen bir alan. Türkiye’nin sivil toplum gerçeğinde mevzuattan kaynaklanan sıkıntılar, baskılarla mücadele, mali sürdürülebilirlik konularındaki endişeleriz var; toplumsal değişim yaratmak adına manevi bir motivasyonla var gücüyle çalışan birey ve grupların üstlendiği sorumluluklar da.
mariobet - marsbahis - milanobet - mobilbahis - nakitbahis
